بررسی تغییرات وزنی سه نوع سمان گلاس آینومر مورد استفاده در بندینگ ارتودنسی بعد از قرارگیری در آب مقطر

سابقه و هدف: جهت سمان کردن بندهای ارتودنسی از سمان های مختلفی استفاده می شود. در مورد این سمان ها حساسیت حین مراحل سخت شدن، همچنین، حلالیت و تجزیه سمان بعد از مرحله سخت شدن مطرح می باشد. هر یک از این موارد خود باعث از دست دادن اتصال بین بند و دندان شده، افزایش احتمال پوسیدگی و دکلسیفیکاسیون را منجر می گردد. هدف از این مطالعه بررسی میزان تغییرات وزنی سمان های گلاس آینومر مختلف مورد استفاده در ارتودنسی بود. مواد و روشها: این مطالعه تجربی بر روی 3 نوع سمان گلاس آینومر در آزمایشگاه مواد دندانی دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی انجام گرفت. نمونه ها براساس شاخص شماره ada8 دسته بندی شده، داده های به دست آمده به وسیله بالانس الکترونیکی آنالیز شدند. در نهایت، نتیجه تغییرات وزنی پس از غوطه وری در آب برای 6 هفته با استفاده از آزمون repeated mature anova توسط برنامه آماری spss تجزیه تحلیل گردید. یافته ها: میزان تفاوت وزن در زمان های مختلف بین سمان های گلاس آینومر اختلاف معناداری را نشان داد (001/0p<)، به گونه ای که این میزان در گلاس آینومر آریادنت بیشترین تفاوت را داشت. نتیجه گیری: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که میزان تغییرات وزنی در سمان گلاس آینومر آریادنت به طور معناداری بیشتر از دو سمان دیگر بود.